W łysieniu typu żeńskiego włosy stają się cieńsze i wypadają w okolicy szczytu głowy  tworząc poszerzony przedziałek oraz okolicy czołowo-ciemieniowej z zachowaniem linii frontowej włosów. Tworzy się obraz tzw. choinki. Ten rodzaj łysienia rzadko prowadzi do całkowitego wyłysienia i dotyka kobiety w różnym wieku, ale częściej w okresie menopauzy. O ile u mężczyzn za łysienie androgenowe odpowiada genetyczna nadwrażliwość mieszków włosowych na androgeny przy prawidłowym stężeniu testosteronu. W łysieniu typu kobiecego często obserwujemy nadmiar hormonów męskich. Dlatego u kobiet w diagnostyce i leczeniu ważne są badania krwi. U kobiet hiperandrogenizm oprócz problemów z włosami objawia się pojawieniem owłosienia na twarzy, klatce piersiowej, trądzikiem czy nadmiernym przetłuszczaniem włosów. U kobiet oczywiście łysienie również może mieć podłoże genetyczne, zazwyczaj rozpoczyna się wtedy w młodym wieku.

Objawy:

• poszerzony przedziałek
• obraz “choinki” na włosach

Przyczyny:

• podłoże genetyczne
• hiperandrogenizm spowodowany chorobami takimi jak policystyczne jajniki, nowotwory jajników, choroby nadnerczy albo lekami
• menopauza
• czynniki środowiskowe

Rozpoznanie łysienia typu kobiecego wymaga wiedzy i doświadczenia. Samodzielne zdiagnozowanie może być niemożliwe, dlatego warto udać się z tym do trychologa. Specjalista zajmie się oceną stanu skóry i włosów oraz dobierze indywidualną terapię.

Zdiagnozowane we właściwą porę łysienie typu kobiecego można zahamować poprzez wyeliminowanie czynnika odpowiadającego za postępujący proces miniaturyzacji włosów. Korzystnie działają także zabiegi służące poprawie stanu skóry głowy i kondycji mieszków włosowych. 

Odpowiednio dobrana kuracja trychologiczna przyniesie widoczne efekty w ciągu kilku – kilkunastu tygodni.